Saraiki Poetry - Shakir Shuja Abadi Poetry - Saraiki Dohray

Read here best and latest saraiki poetry, saraiki shayari, shakir shuja abadi poetry, saraiki dohray, saraiki poetry 2 lines, saraiki poetry text, saraiki shayari images and famous saraiki poets shayari collection.

Saraiki Poetry

سانوں کدنڑ نصیب وصال دیاں اوھوے سگویاں راتاں ھوس

کدنڑ تلخ مـزاجیاں ختم ھوسن  کداں  مٹھریاں  باتاں ھوسن

کداں لوڈ وراگ دے روپ دے وچ دیوار توں جھاتاں ھوسن

کداں سِکدیاں درد نگائیں ٹھـرسن کداں مڑ ملاقاتاں ھوسن

°°°°°°°°°°°

چنگا کیتائی جیڑا سٹ گھتیائی _ میں وی ذھن توں سٹ کے سونداں,

نالے ناں تیرا دل دی ڈائری توں _غمگین_ میں کٹ کے سونداں,

ساری زندگی تیرے نال نہی رسنڑاں  ایہو لفظ میں رٹ کے سونداں,

اللہ چُوک چُھڑائی اے جگراتیاں توں _ ھُنڑ قسم اے ڈٹ کے سونداں,

°°°°°°°°°°°°°

ڈنگ ہرن تاں آسرا رب ہوندای اے مال تے ذر نئیں راہندے

سٹ ویندن سجنڑ مصیبتاں وچ سنگتاں دے تھر نئیں راہندے

رکھیں یاد زوال عروج تے آندای سدا وسدے در نئیں راہندے

پکھو لوہندن"درد" اڈاریاں نوں جداں ثابت پر نئیں راہندے.

°°°°°°°°°°°°°

ساڈے وانگ دیوانہ دنیاں وچ ودا سانول گول اجازت ہی 

ساڈے وانگ کوئی مخلص نہ ملسی کائنات پھرول اجازت ہی

ساکوں سٹ ڈکھ دی ترکڑی تے بے وزنا تول اجازت ہی 

تیڈے پیار دا شاکر مجرم ہاں ودا در در رول اجازت ہی

°°°°°°°°°°°°°°°°

کمظرفاں دی اصلیت اے

 گِلے ڈھیر کریندِن کنڈ مگرو

چنگے خون حلالی اوہ ہوندِن

جیڑے بھرم رکھیندِن کنڈ مگرو

بیلی راٹھ تے سنگتاں سجنڑاں تے

گھر باہر لوٹیندِن کنڈ مگروں

او لکھ لعنت ائیو جئے بیلیاں تے

جیڑے تومتاں لیندِن کنڈ مگرو

°°°°°°°°°°°°°°°

جڈاں عشق نہ ہا آزاد ہاسے تھیا عشق اسیر تھیوسے

دیدار کیتے چا دیداں دا کشکول فقیر تھیوسے

جڈاں نظر تھئ نچ پانی گے اساں ولدے کھیر تھیوسے

جڈاں شاکر عشق مرید بناۓ ول جگ دے پیر تھیوسے

°°°°°°°°°°°

اِنجے   نَاں  بَــــــدنام   غریب دا   بہؤں  ایں خود  غرض   اَمیر  وی  ھُوندائے

ھر    بشر    وفا   دا  قاتل  نئیں   کوئی   بےتقصیر  وی   ھُوندائے

جہڑا  ڈھئے  پیاں  عرش حیــــــــــــــــــات  ھلاوے  کوئی  ایہو  جئیا  نِیر  وی  ھُوندائے

باہلا  نِویاں  وقت  دِھکیندا  نئیں کوئی  چیز ضمیر  وی  ھُوندائے

°°°°°°°°°°°°°°°

سچی پچھو تاں ملک حیات بھرا دی سانوں بلکل موت مکا گئی۔

لوکاں کانڑ تاں من لیا ھک ٹریا ساڈے کانڑ قیامت آ گئی۔

مڑ ویندیاں واری ظفر اسانوں رنگ انج تقدیر وکھا گئی۔

ہنڑ آ پنڑیں آ پ تو ڈر لگداۓ جند شودھی انج گھبرا گئی۔

°°°°°°°°°°°°°°

دس اپنے نال ایمان دے توں۔۔۔۔

تیرا کی نقصان میں کیتا۔۔۔۔۔۔

کیوں ملکھ نوں آھندا۔ اے بے  لجیاں ۔۔۔۔

تیرے نام معصبی اپنا آپ چا کیتا۔۔۔۔۔

میں نال پروف دے دس سگدا۔۔۔۔

تیتھے جو احسان میں کیتا۔۔۔۔۔

تینوں یار بنڑا کے سو رب دی۔۔۔۔۔

سارا دشمنڑ جہان میں کیتا۔۔۔۔۔

°°°°°°°°°°°°

ساری عمر شکار کریندیاں گزری اک پنچھی عجب پھسایا.                                           

جینوں چوگ چگن دا ول ناہی. اساں تن دا ماس کھوایا.

جینوں پانی پین دی عادت ناہی.اساں جگر دا خون پلایا.

وت ویکھ وفا اس پنچھی دی.جداں اڈیا ول نیں آیا

°°°°°°°°°°°

بے غم نوں غم دا غم نہ ہوندا کی جانڑے غم دے بارے؛

غم رت پیندا غم دُکھ دیندا غم بھار چویندائے بھارے ؛

غم غم ہوندن غمگین توں پوچھ جیندے غم دے نال گزارے؛

تے غم آخر شاکر غم ہوندن غم دیندن سجنڑ پیارے؛

°°°°°°°°°°°°°

دل ڈھی  نہ  رو جو لوک آہدن جیھڑا رووے  ڈھیر گناہ    تھیندے       

ڈو    چار    ہنجوں    چلو    کوئی    ڈر    نئیں    روندے    سیر    دے    سیر    گناہ    تھیندے  

ہنڑ    بس    کر    پانڑی    مک    گیا    ھے   رت   نیر    نہ    کیر    گناہ    تھیندے      

مختار    سبھائیں    چلو    ول    روویں    ہنڑ   تھئ    گئ    دیر     گناہ     تھیندے

°°°°°°°°°°°°°

لا غرض ہئی تینوں کجھ نہیں لبھنا مینوں آہدن محسن رل نہیں۔۔

اس گل دا کم ہئی گل کرنا انجیں کر زندگانی گل نہیں۔۔

میرے سجنڑاں ہو توڑے ناں جانڑیں میری نبھ سگدی بالکل نہیں۔۔

ساری زندگی ریاض دا رل مرنڑاں اہدے ہک نخرے دا مل نہیں۔۔

°°°°°°°°°°

تیری مرضی اے دلبرلکھ سگنائیں مینوں دھپ اچ لکھ یا چھاں اچ لکھ

بھانویں لکھ کے پیراں ہیٹھ چادے بھانوے اپنڑے ٹھڈیاں ساہ اچ لکھ

تے ہک ملاقات ضروری لکھ کل یا سجنڑ کدااچ لکھ 

اوے انج لکھ ملک مثالاں دیوے سوہنڑی باں اچ لکھ یا ہاں اچ لکھ